Zapal się na niebiesko

Kościół, cisza. Słychać jedynie słowa wypowiadane przez księdza. I nagle krzyk dziecka:

-Dupa, dupa, dupaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!

Rodzice próbują je wyprowadzić, szarpie się, nie przestaje:

-Duuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuupaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!

Autobus. Ścisk. Dziecko uparcie kręcące się w kółko. Obija się o ludzi, śpiewa piosenkę na cały głos.

Supermarket. Dorosły meżczyzna stojący przed drzwiami, próbuje wejść, podchodzi do drzwi. Jednak kiedy te rozsuwają się na boki odsuwa się do tyłu wystraszony, wpada na przechodnia. Podejście drugie – zbliżenie się do drzwi, rozunięcie się drzwi, odskoczenie… Podejście trzecie…

Pogardliwe, zdenerwowane ludzkie spojrzenia. Cóż za niewychowane dziecko, co to za rodzice, żeby mu tak na wszystko pozwalać, co to za świr, może coś wziął?

Właśnie po to jest ta akcja. Nie po to, żeby pożałować biednych autystycznych dzieci, nie mając nadal pojęcia, o co właściwie chodzi. Po to, żeby próbować brak zrozumienia zastąpić świadomością i wiedzą. Wiedzą, że autyzm to nie brak wychowania, nie kaprysy dziecka. Akcja „Zapal się na niebiesko dla autyzmu”.

„Ogólnoświatowa akcja została zapoczątkowana przez amerykańską organizację Autism Speaks, jest akcją ogólnoświatową, a jej celem jest zwiększanie świadomości na temat autyzmu i problemów z jakimi spotykają się osoby z autyzmem. W 2011 roku ponad 2000 budynków w 180 miastach 48 krajach na świecie zmieniło swój kolor na niebieski, jako gest solidarności z osobami z autyzmem. „

Ubrać się na niebiesko, powiedzieć ludziom, czym jest autyzm, samemu się dowiedzieć. Wielka akcja, nasze małe gesty. Tak powolutku można próbować pomóc komuś zrozumieć i być zrozumianym.